نمي دانم چرا سر نمزني اما لااقل بيت آخر اين شعر را بسرا:

به فكر آسمانم

كه از ستاره خالي است

وشب كه لحظه اي هم

از آسمان جدا نيست

به فكر آن درختم

كه مانده بي جوانه

كلاغ قصه اي كه